Monthly archive for januari 2013

De volgende dag in Yangjiang was erg druk. We zijn vroeg opgestaan en hebben onze fabriek voor RVS maatschepjes gebeld. De baas is ons komen ophalen en heeft ons naar fabriek meegenomen. De fabriek was erg klein, 40 man. Niet zo schoon, maar dat ben ik gewend van metaalverwerkingsfabrieken. Ik kreeg in deze fabriek een prettig gevoel. Hoewel het klein was hing er een fijne atmosfeer. Ongedwongen. Vriendelijke en vrolijke mensen. Qing vertelde me later dat Yangjiang in de top 10 staat van de meest gelukkige steden in China. Dat gevoel kreeg ik ook al. Nadat ik Qing mee had genomen voor een rondje langs alle machines hebben we de producten geïnspecteerd. Helaas zaten er op veel van onze maatschepjes krasjes. We hebben de fabriek gevraagd of deze nog een keer gepolijst konden worden en dat was akkoord. Nadat we alles gezien hadden probeerde ik de baas te peilen wat zijn lunchplannen waren maar omdat hij niet zo heel duidelijk was heb ik direct de volgende fabriek benaderd en ons daar laten droppen. Deze fabriek is gespecialiseerd in houten producten en van een flink formaat; de baas kende de fabriek en kon ons er zo naar toe rijden. We maken in deze fabriek hele bijzondere thee-plankjes. Onze klant heeft de plankjes eerder in Nederland laten maken. Wij hebben een sample ontvangen en op basis daarvan een CNC programma laten schrijven. De plankjes worden nu volledig computergestuurd uitgefreesd uit een mooie kwaliteit hout.

In de fabriek heb ik uitgebreid de sample room bekeken en meer inzicht proberen te krijgen in verschillende houtsoorten. We proberen vanaf nu zo veel mogelijk groen te produceren. Helaas heeft de houtsoort die we dit keer gebruiken (rubberwood) geen FSC certificaat. Ik heb met fabriek overlegd en inmiddels opties ontvangen van houtsoorten die wel FSC gecertificeerd zijn voor volgende order. Tussen de besprekingen en de fabriekstoer door zijn we gaan lunchen in een local seafood restaurant. Ik ben geen grote vis liefhebber maar de lunch was fingerlicking good.

Na afloop van alle besprekingen zijn we naar de 3^e en laatste fabriek gegaan. Een fabriek waar we RVS theefilters maken. We zijn al maanden bezig met het ontwikkelen van de juiste mallen. Betty heeft deze sourcing gedaan en ik heb haar telkens instructies gegeven op basis van foto’s met daarop kanttekeningen. Er zat helaas al een tijdje geen schot meer in de zaak dus heb ik deze gelegenheid gebruikt om de fabriek te bezoeken en de producten te bespreken. De baas van de fabriek was duidelijk een technicus, ik vind het altijd prettig praten met dit soort mensen die erg op de inhoud gericht zijn. Het overleg was niet kort, maar alle punten zijn duidelijk gemaakt en ik hoop zsm nieuwe samples te ontvangen zodat we productie kunnen starten. Een zeer nuttig bezoek.

Na afloop hebben we de bus terug naar Guangzhou genomen. We kwamen ’s avonds laat aan en hebben overnacht vlakbij Beijing Lu; een van de meest bekende shopping streets. Nadat we tegen middernacht terug waren van een blokje om kon Qing haar Iphone niet meer vinden. SHIT!! Ik probeerde haar meteen te bellen maar de telefoon stond uit. Dat kan maar 1 ding betekenen. Gestolen! Qing is altijd zo zuinig op haar spullen en was echt even geëmotioneerd. Waarom overkwam haar dit nu!

De volgende dag was Zondag; we besloten om samen te gaan shoppen. We zijn nogmaals over Beijing Lu gegaan, hebben Shangxia Jiu bezocht en gezocht naar telefoons. Uiteindelijk was het ‘s avonds voor Qing tijd om weer terug te gaan naar Shanghai om de volgende dag weer te werken. Ik heb haar naar het vliegveld gebracht en daarna in een airport hotel overnacht. Ik trilde bijna mijn bed uit van de KTV/Disco een paar vloeren lager, maar gelukkig dempten mijn oordopjes het gejengel van oa Justin Bieber voldoende om toch nog een aantal uren slaap te krijgen.

De meest kleurrijke vrouw in de fabriek

We hebben op basis van het originele sample van klant een CNC programma laten schrijven

De plankjes worden op de computer aangestuurde machine uitgefreesd

Ik wou dat ik een hamster was…

Een serving tray met een logo erin gebrand. Logo’s kunnen ook gelasered worden of gedrukt (silk print)

Stukken hout worden verlijmd en samengebakken tot platen in een bijna loft-achtige hoek van de fabriekshal

Yangjiang ligt aan de zee; seafood is overvloedig en vers

Een kopje Pu’Er thee voor aanvang van de lunch

Uit deze platen staal worden de basis vormen uitgeponst voor wat later lepels worden

Lassen…

De lepels worden gepolijst

Het voordeel van werken met vuur is dat niemand je erop aankijkt als je een peukie rookt

Deze foto in de rommelige sampleroom moet geluk brengen en helpen met het omringd worden door goede mensen. Een ding staat vast: een leider als Mao Ze Dong zal China niet snel meer krijgen

De baas van de theefilter fabriek bestudeert aandachtig de verbeter punten die we zojuist hebben besproken. Let op zn mooie kruk…

Ik ben de afgelopen dagen op een nieuwe businesstrip geweest; dit keer naar Guangdong. De eerste stop was in Chaozhou, voor porselein koffieservies. Ik ben samen met LiQing gegaan. We hadden tickets geboekt via China Spring Airlines en kregen tot onze verassing een gratis upgrade naar businessclass. China Spring Airlines is de Chinese variant van Easy Jet. Fijn onbeperkt koffie te krijgen waar je normaliter zelfs moet betalen voor een bekertje water. Zeker omdat we al om 5 uur ’s morgens op moesten om de vlucht van 7 uur te halen.

Op aankomst zijn we opgehaald door Howard, onze contactpersoon in de fabriek. Ik doe al enkele jaren zaken met deze fabriek maar het is niet altijd vlekkeloos verlopen. Afgelopen jaar weigerde de fabriek aan het einde van de order hun deel van de FOB kosten te voldoen (ruim 2000rmb)  en reageerden later niet meer op e-mails, sms, MSN en telefoon. Ik had daarom eerder dit jaar geprobeerd de productie bij een andere en veel grotere fabriek onder te brengen. Helaas kregen zij het niet voor elkaar op tijd goede samples te maken. De samples lieten 3 maanden op zicht wachten, waren van slechte kwaliteit en als klap op de vuurpijl gingen prijzen met 30% omhoog. Omdat onze klant niet langer kon wachten zijn we daarom weer terug gegaan naar deze oude fabriek en hebben hun gevraagd of ze een doorstart wilden maken. Akkoord. Klant ook akkoord met een forse prijsverhoging. Daar baal ik zelf van, maar er is niet veel aan te doen. De lonen in China zijn de afgelopen jaren explosief gestegen en daarmee ook de productiekosten.

De anti—dump is een andere horde. De Europese Unie heeft na een klein jaar onderzoeken een anti-dump heffing op keramiek vanuit China ingevoerd. 58.8%. De commissie die onderzoek heeft gedaan meent aangetoond te hebben dat China keramiek dumpt. Dit is synoniem voor het verkopen onder kostprijs. Howard pikte ons op in zijn nieuw Audi A4 2.0T. Ik vroeg me hardop af waar hij dat van kon betalen als hij de goederen onder kostprijs had verkocht. Hij zei dat de EU denkt dat fabrieken steun krijgen van de Chinese overheid. Helaas voor hem was dit niet het geval. Hij moet zoals we in NL gewend zijn vooral betalen aan de overheid. De definitieve beslissing over de anti-dump wordt in maart dit jaar bekend gemaakt. Nu al zijn er veel fabrieken die de deuren moeten sluiten omdat ze niet voldoende orders meer krijgen. Beslissingen zoals dit hebben impact op levens van veel mensen.

Dat overheden levens beïnvloeden ondervond Howard ook bij zijn Sushi bar. Een tijd geleden wilde hij Japans eten in Chaozhou maar kon geen restaurant vinden. Dan maar een eigen restaurant openen. Een groot succes. Helaas claimde de Japanse overheid enkele maanden later de Fishing Islands. De Chinese trots was hiermee gekrent met als resultaat dat Japanse producten en diensten massaal geboycot worden. De impact hiervan op de Japanse economie is groter dan de impact van de Tsunami en Nucleaire ramp van enkele jaren terug. De invloed op Howards restaurant was een verlies van 2 miljoen RMB, waar ik overigens geen idee van heb hoe hij het berekend heeft. Howard kan geen sushi meer zien; letterlijk en figuurlijk.

De inspectie zelf verliep anders dan gepland. Ik ken de fabriek goed; ben er al 5 keer geweest voor gesprekken en inspecties. Dit keer werden we echter naar een andere fabriek gebracht waar net de decals op de kopjes werden aangebracht. Howard vertelde dat hij dit hier tijdelijk liet doen. Het servies zelf werd nog steeds in zijn fabriek gemaakt. De producten zagen er weer erg goed uit dus ik had weinig reden om te klagen. Qing vond het leuk om te zien hoe het er in deze fabriek aan toeging. Hierna gingen we naar Howard’s fabriek. Toen we bijna aankwamen bleek dat de weg was opgebroken. Voor ons een verrassing, voor Howard ook. Gek zou je denken; omdat hij zei dat het al enkele maanden zo was. We zijn na even doordrammen via een omweg toch bij zijn fabriek aangekomen. Hebben een kop thee gehad en Qing de sample room laten zien. Hierna vroeg ik of hij ons een tour door de fabriek kon geven. Nee, niet mogelijk. Omdat op dit moment de weg opgebroken was heeft hij alle productie tijdelijk elders onder gebracht. Hier heb ik dus een pesthekel aan. Sub-contracting. Vage communicatie. Volledig over geleverd zijn aan de uitwassen van de fabriek. Ik besloot om Howard hier nu niet op aan te vallen. Een situatie als vorig jaar waarin hij plotseling niet meer bereikbaar is wil ik kost wat kost vermijden. De goederen waren ok en moesten verscheept worden. Na verscheping van deze order zullen we direct alternatieven zoeken en leverage creëren. We moeten vermijden een speelbal te worden van fabriek, ons eigen risico minimaal houden en te allen tijde de belangen van klant (prijs, levertijd, kwaliteit) verdedigen. Dit bezoek vormt een leermoment en het geeft aan hoe belangrijk het is om korte lijntjes te houden met fabriek en regelmatig werkbezoeken te brengen.

Omdat ik Qing toch heel graag wilde laten zien hoe keramiek gemaakt wordt heb ik Howard gevraagd of hij ons bij een fabriek van 1 van zijn relaties meer kon laten zien. Zo gezegd zo gedaan. Wederom vond Qing het erg leuk! Na afloop van de tour zijn we gaan lunchen, Sushi in Howards restaurant. Als ik had geweten dat hij daar de eerste paar maanden elke dag had gegeten dan had ik hem niet gevraagd ons daar mee naartoe te nemen. Volgende keer beter. Na de lunch hebben we de bus genomen naar Guangzhou. Een fijne ruime bus, maar met een vertraging van 1 uur duurde de rit 7 uur. Een flinke zit. Na aankomst in Guangzhou hebben we overnacht in een 7-Tian hotel. De volgende morgen zijn we gaan shoppen in de computermarkt in Tianhe en hebben daarna de bus naar Yangjiang genomen voor de volgende 3 fabrieken. Het hotel waar we overnachten was luxe; 5-sterren, voor slechts 288rmb. Het hotel is nog niet helemaal af en het 5-sterren certificaat is nog niet toegekend vandaar waarschijnlijk dit “koopje”.

…to be continued!

Qing in de Springlines VIP check-in

Veel werk te doen, en veel te zien!

Het servies is weer schitterend!

De EU weet het zeker: China verkoopt porselijn onder kostprijs. Howard zwaait naar ze met zn nieuwe Audi A4 2.0T

Werken kan gewoon heel erg leuk zijn. Een Chinees die hard werkt kan bijna 5000rmb per maand verdienen hier. Veel arbeiders weigeren fabrieken waar er geen lange dagen en weekends gewerkt kan worden. Moeten ze dan naar huis en TV kijken?

Opperste concentratie bij het aanbrengen van het gouden randje aan deze mok

Het Sushi restaurant van Howard waar je nooit hoeft te reserveren nu Chinezen massaal Japanse producten en diensten vermijden

Na afloop van de inspectie ben ik naar het busstation gebracht voor een trip naar Yiwu. Ik schrok me rot toen ik na een peukie gerookt te hebben mijn Ipad niet meer kon vinden; was ‘ie gestolen? Gelukkig bleek deze na een paar telefoontjes nog in de auto te liggen en wordt naar Shanghai verstuurd. Dan maar geen spelletjes in de bus!

’s Avonds heb ik in Yiwu pizza gegeten in 1 van de vele Arabish georiënteerde restaurants. Veel snorren, geur van waterpijp, Halal vlees, Arabische muziek, sierlijke decoraties & Arabic League voetbal op televisie. Een waardige atmosfeer. Yiwu is een handelscentrum met veel Arabische zakenmensen die permanent daar wonen, zelfs de Ipad shop om de hoek (ongetwijfeld geen officiële shop) heeft Arabische letters op de gevel. Ik ben ook nog even gaan shoppen ‘s avonds; veel mooie kleding en schoenen maar niks past, zoals gewoonlijk…

De volgende dag ben ik met de taxi naar fabriek gegaan. Onderweg schrok ik nog even omdat de taxichauffeur me bij een politiebureau langs de weg liet uitstappen en paspoort liet overdragen, maar dat is blijkbaar normaal in Yiwu. Na een korte check mochten we weer verder naar fabriek.

De fabriek is indrukwekkend. Er worden frames gemaakt. Hele bomen gaan naar binnen, complete kunstwerken gaan naar buiten. Op deze locatie alleen al werken 3000 man; alle faciliteiten bij elkaar geteld hebben ze meer dan 10000 man in dienst. In 20 jaar opgebouwd. Ga er maar aanstaan.

De fabriek en meetings zelf gaven me jeuk. Ik heb een eigen design posterframe met ingebouwd geluid. De besprekingen waren tergend langzaam. De omgeving en kantoor bedroevend, on-inspirerend en ouderwets. De volledige sfeer gezapig, precies waar ik niet van houd. Ik heb me maar laten meenemen voor een fabriekstoer. Mijn contactpersoon is zo verschrikkelijk subdominant en op het apathische af dat het meisje dat er pas 20 dagen was, en met haar 23 lentes op de teller 5 jaar jonger was de rondleiding overnam. De fabriek is niet hightech. Maar het is toch leuk om het volledige proces van begin tot einde te zien. Na terugkomst hebben we het wederom over mijn design gehad. Er wordt aan een nieuw sample gewerkt. Ik hoop dat binnenkort te ontvangen. Of ik daadwerkelijk met deze fabriek ga werken moet ik nog beslissen. Ze zijn niet FSC gecertificeerd en ik mis een progressieve / design georiënteerde mindset. Aan de andere kant zijn ze bij uitstek in staat een product van begin tot eind te maken en hebben ze met hun grote internationale klantenbestand de ervaring die ik zo belangrijk vind.

Van boom…

…tot volledig verpakt eindproduct ; met barcode en prijs erop!

Is ze geen plaatje? 

Hierna heb ik me naar volgende fabriek laten brengen; het was al laat; tegen 6’en voordat ik aankwam. Het gedeelte van Yiwu waar ik had overnacht was luxe, hier was het erg country side. Slechte wegen, plassen en modder. Mijn schoenen en broek zitten onder. Gelukkig heb ik mijn nieuwe Decathlon kloffie aan en heb ik mijn leren schoen en wollen overcoat dit keer thuisgelaten.

In deze fabriek maken we schorten, voor bedienend personeel. Een erg klein aantal, slechts 500 stuks (origineel zelfs maar 250-300) dus we zijn gedwongen uit te wijken naar een kleinere fabriek. Bij het sourcen van fabrieken spelen allerlei criteria een rol. Soms de prijs. Soms de kwaliteit. Soms specifieke ervaring of certificaten. In dit geval was het al moeilijk genoeg een fabriek te vinden die bereid was de order aan te nemen en goede samples kon maken.  De ontwikkeling van dit product heeft maanden en maanden gekost. Onze klant heeft de requirements een aantal keer aangepast. We hebben diverse fabrieken samples laten maken. Elke keer was er wel iets mis, of veranderde er weer iets. We hebben uiteindelijk toch een bijzonder mooi product weten te maken. Met een grote sprankelende borduring. 2 splitten. Mooi materiaal. Goede afwerking. Ik ben erg blij dat we hebben doorgezet met de ontwikkeling van dit item. We kunnen onze klant nu een mooi en bijzonder schort leveren, in gelimiteerde oplage en tegen een hele redelijke prijs.

Mijn contact persoon – Ms Zhong – was erg lief. Ze had hiervoor alle communicatie met Betty gedaan. Dit was de eerste keer dat ik haar sprak. De fabriek was klein. De inspectie relatief makkelijk, vooral omdat er al zo ontzettend veel tijd in de voorbereiding was gaan zitten. Ik ben bij de dames gaan zitten die de draadjes van de schorten aan het trimmen waren en een aantal stuks met ze meegedaan. Er kwamen nog wel een aantal problemen aan bod. Enkele mindere borduringen. Draadjes die niet weggehaald waren. Viezigheid op de schorten. Erg vervelend. Je hoopt natuurlijk dat de fabriek dit er allemaal zelf uit haalt maar de praktijk leert dat dit niet altijd zo is. We hebben alle punten uitvoerig besproken. Tevens laat ik extra reinforcements aanbrengen op plekken waar de schorten kunnen uitscheuren en heb ik laten zien dat je dozen niet te leeg maar ook niet te vol moet pakken – common sense is niet overal common sense…

Na inspectie en overleg een vlugge hap gegeten en op zoek naar een hotel gegaan. De eerste 3 hotels konden geen buitenlanders accepteren maar gelukkig was de 4^e wel raak.

Opperste concentratie tijdens het inspecteren van de schorten

De schorten zijn gemaakt voor lange Nederlandse slungels, niet voor kleine Chinese meisjes!

Uitzicht vanuit mijn hotelkamer: nieuwbouw in de bamboo stijgers

Met de voeten in de blubber…

De volgende ochtend heb ik ‘smorgens wat emails gedaan  en heb ik na lunch de bus genomen naar Yongkang. De reis duurde veel langer dan verwacht, ik was pas tegen het einde van de middag in de fabriek. In deze fabriek ging ik in opdracht thermosflessen inspecteren. Het bleek dat ik de fabriek al kenden; ik ben enkele jaren geleden in hun kantoor in Guangzhou geweest. Ik was daar toen voor Thee Filters. Had geen geweldige indruk en heb uiteindelijk de theefilters ergens anders laten maken (work in progres). De manager van de fabriek was een jonge man, net als ik in 1982 geboren. Hij had veel verhalen over zijn bedrijf en een mogelijke beursgang.  Ze zijn in gesprek met onder andere Wall Mart dus zullen ongetwijfeld kapitaal nodig hebben om aan de betalingsvoorwaardes te kunnen voldoen (3 maanden na levering) De fabriek zelf maakt inhouse alleen plastic onderdelen voor de drinkbekers. De aluminium flessen en het bedrukken gebeurt op andere locaties. Die locaties waren helaas te ver om nog te bezoeken. De flessen in de sample room en ook de goederen voor klant waren allemaal erg mooi. Zowel het body work als opdruk nagenoeg perfect. Er zouden ook nog andere producten komen maar die waren nog niet klaar. Ik ben daarom een nachtje gebleven en de volgende dag terug gegaan. Helaas waren de goederen nog niet binnen. Ik heb ondertussen zoveel klanten die wachten op de samples die in Shanghai voor me klaarliggen dat ik besloten heb niet langer te wachten en de bus terug te nemen naar Shanghai. Een reis van 5 uur. Gelukkig heb ik onlangs van Sinterklaas een pakket uit Nederland ontvangen met een boekje van Sigmund; goed en leerzaam vermaak (dank u Sinterklaas!) Ik laat van de andere goederen 1 doos elk naar Shanghai sturen om die daar te kunnen inspecteren. Gezien de kwaliteit van de goederen die ik in de fabriek heb gezien durf ik dit aan. Nu na een week reizen en 7 fabrieken bezocht te hebben is het weer even tijd om naar huis te gaan. Daar zal ik ook filmpjes en foto’s bijwerken voor klanten; alle OrangeRed klanten ontvangen die GRATIS! Over een week ga ik naar Guangdong voor inspecties en audits dus die dagen tussendoor zullen zeer fijn zijn!

Na bezoek aan de sticker fabriek heb ik de trein genomen naar Ningbo, en heb ’s avonds in een 7-Tian Inn hotel overnacht. De volgende dag was zondag, gelukkig was de sales persoon van de volgende fabriek in zijn kantoor dus kon ik langs voor een meeting. Bij deze fabriek maken we baby rompers. Dit is best een moeilijke markt; vooral omdat prijzen steeds verder omhoog gaan door de raw material costs en inflatie op arbeidskosten. Ik ken deze fabriek al een hele tijd maar had eerder nog geen tijd gehad op bezoek te gaan. Het is echt een heel goede fabriek welk aan oa Intersport levert. Tijdens de meeting hebben we een aantal punten van de rompers besproken zoals de bedrukking en labels. Geen probleem. De fabriek is verder erg gespecialiseerd in sportkleding; fleece sweaters, windbreakers etc. Dit zijn technisch wat lastiger producten, waardoor de fabriek minder concurrentie heeft van kleine lokale fabrieken en zo een gezonde marge kan behouden.

Aan de sample room zien we dat de fabriek veel business heeft

Onze rompertjes; de rechter is van 2 jaar geleden en is in Hebei gemaakt, de 2 linker modellen maken we dit keer in Ningbo. Kwaliteit is erg mooi en het katoen super zacht!

De meeting duurde niet zo heel lang dus ik was op tijd weer terug in hotel. Ben in de coffee bar next door pizza gaan eten en e-mails gaan bijwerken. Een hoop facturen te maken en belastingaangifte voorbereiden voor onze accountant.

De volgende ochtend ben ik opgehaald door een van mijn nieuwe lievelingsfabrieken: een fabriek waar houten toys worden gemaakt. Dit is een grote fabriek, met eigen label, mooie designs en aandacht voor groene producten. Bijna alle houtsoorten die gebruikt worden zijn FSC of duurzaam. Verpakkingen worden van recycled papier gemaakt; de bedrukking met Soy Ink. Precies waar ik de nadruk op wil leggen in 2013: GROEN!

Het project waar ik voor op bezoek ging levert me al maanden hoofdbrekens op. Het is een geweldig design van een talentvolle Dutch Designer. Het zijn Bamboo coasters welk laser gesneden worden. Ik heb al diverse fabrieken samples laten maken maar het resultaat is elke keer NET niet. Of de hoekjes breken af, of hun lasers zijn niet sterk genoeg om diep te snijden, of ze hebben te veel geschuurd waardoor de hoekjes afgerond zijn, of de coasters zijn vies of hebben krassen. Je bedenkt het niet of het gaat mis. Het product op zichzelf is niet zo lastig, maar de toleranties zijn erg klein en het resultaat moet 100% goed zijn om dit hoger in de markt weg te kunnen zetten. Ik heb het product uitgebreid besproken met de sales en product developer / engineer en hoop binnenkort goede samples te ontvangen. Ik ga ook proberen het volledige product groen te maken, inclusief verpakking, maar daar zal nog e.e.a. voor moeten worden besproken. Het materiaal bamboo is overigens ook erg mooi en duurzaam. Bamboo is een grassoort. Het groeit uit zichzelf. Binnen 3 maanden na oogst kan het herstellen. Het vereist geen pesticiden. Het kan alleen enigszins lastig zijn (bewerkelijk) om tot een eindproduct te maken. Wat dit product lastig maakt is dat niet alles in 1 plek te maken is. Bamboo komt uit Anji – een bamboostad. De fabrieken daar hebben echter geen lasercutting machines met voldoende power; dat gaan we in Zhuhe laten doen. Verpakking waarschijnlijk in Ningbo.  Het kost wat, maar dan heb je ook wat, laten we maar zeggen.

Naast dit product heb ik direct enkele andere houten producten kunnen bespreken waaronder een houten blokken set voor autistische kinderen en hun directe omgeving.

Tussen de besprekingen en fabrieks-toer door hebben we gelunchte in de fabriekskantine. Meestal wordt ik door fabrieken uitgenodigd voor lunch ergens in een restaurant maar om heel eerlijk te zijn vind ik dit ook erg geschikt. Het eten was verrassend lekker en gewoon simpel in een kantine tussen al het personeel was –op de koude na- prima!

In de auto naar de fabriek; de bamboo coasters liggen er klaar voor!

In de fabriek werken zeer ervaren krachten aan kleurrijke designs

Op de foto!

De coasters; deze zijn eerder gemaakt door een andere fabriek; hoewel ze er op de foto mooi uitzien zijn de hoekjes nog niet acceptabel…

To be continued…

Ik ben de afgelopen dagen op een nieuwe business-trip geweest in Zhejiang. De eerste stop was onderin Zhejiang, in Wenzhou, voor een inspectie voor ring binders. De ring binders zijn voor een klant die een speciaal systeem heeft ontwikkeld met kleuren om kinderen die moeite hebben met lezen te helpen. De reis met de trein duurde ongeveer 5 uur. Erg leuk omdat het flink sneeuwt in China. Alles buiten de trein was volledig wit. Binnenin de trein comfortabel.

Dit was de eerste keer dat we met deze fabriek samenwerkten. De prijs/kwaliteit verhouding was prima; ik wilde hoe dan ook een kijkje nemen in de fabriek en de producten inspecteren.

We hadden de fabriek zorgvuldig gesourced en gekozen omdat hun samples mooier waren dan samples van andere mogelijke leveranciers. Ook hebben we veel tijd gestoken in het maken en perfectioneren van de samples. Problemen wil je altijd voor productie ontdekken en elimineren, dus tijdens de voorbereiding zijn we erg gefocussed op details.

De fabriek was erg klein; 50 medewerkers totaal. De ontvangst alles behalve sociaal. De sample room als een afvalemmer. In totaal slechts 1 productielijn. Weinig indrukwekkend zou je zeggen. Maar mijn oog viel op het simpele maar volledige geïntegreerde productie proces. De PP sheets worden in-house gemaakt. De fabriek heeft een eigen extrusion machine die je PP korrels voert en waar lange sheets uitkomen. Deze worden in stukken geknipt. Met additieven kunnen verschillende kleuren PP vellen gemaakt worden. Deze worden in een andere machine volledig automatisch bedrukt. Ik was eigenlijk bang dat het met de hand zou gebeuren – een veel minder betrouwbare methode – dus was aangenaam verrast. Dit gezien hebbende was een relatief snelle blik over de producten voldoende; alles tip top in orde en klaar voor verzending. We versturen deze producten samen in een container met 2 andere items van zelfde klant. Klant heeft die producten zelf gesourced en verscheept ze zonder QC check. Good luck!

Na afloop van de inspectie heb ik de trein genomen naar Taizhou; niet ver van Wenzhou. Taizhou is net als Wenzhou een stad aan de zee. Toch krijg ik een ander gevoel bij de 2 steden. Wenzhou is erg rijk en mensen lijken zich op een bepaalde manier bewust van hun status. In Taizhou heb ik een meer local feeling.

Nadat ik ’s avonds in een hotel had overnacht ben ik de volgende morgen door de fabriek opgehaald. De reis naar de fabriek duurde ongeveer een uur. We zijn eerst wat gaan eten; een fijne lunch met veel seafood en een maisdrank als nieuwtje voor mij (non-alcoholic). De fabriek in Taizhou maakt sticker vellen, voor decoratieve doeleinden. De fabriek is pas 3 jaar oud maar heeft ondertussen 200 werkers; best knap; goede markt voor ze denk ik. Het nadeel van jonge fabrieken is dat ze vaak minder ervaring hebben. Het voordeel is dat ze meestal nieuwere machines hebben en een jongere/progressievere baas. Na kennismaking heb ik me eerst laten rondleiden door de fabriek. Ik begin hier altijd mee om een goede feeling te krijgen van het productieproces, te zien hoe en waar wat wordt gemaakt; productie van andere klanten te zien en een betere feeling te krijgen van wat er goed en fout kan gaan. In het geval van deze sticker vellen zijn het redelijk geautomatiseerde processen. De productie gaat erg snel. Voor de fabriek is het dus vooral zaak om alles goed in te stellen. Als het eenmaal loopt dan loopt het. Dat was nu ook het geval. Ik had in Shanghai al samples uit productie ontvangen en de massaproductie was identiek. Fabriek hoopt wel op een grotere order volgende keer: voor kleine orders loont het bijna niet om de machines volledig in te stellen. Begrijpelijk.

Ik had in overleg met klant ook producten vanuit Fujian / Quanzhou over laten komen en heb die ook direct kunnen bekijken. Lunchtassen voor kids. Er zat nog een kleine geur aan, wat komt door de verf gebruikt voor de logo’s. Eigenlijk wil je dat niet maar het was niet zo sterk dat ik de shipment hoefde af te keuren.

Op de foto in stickerfabriek in Taizhou

Inspectie van de stickervellen; een lastig design met 6 kleuren en veel details; resultaat is gelukkig erg mooi!

Een van de meer trendy sticker designs 

De sample room

De lunchtassen die ik direct heb gecontroleerd, alles nu klaar voor verscheping!

To be continued…