Archief voor de categorie Blogroll

Ik was van de week in een buurt super en kwam daar Steve Jobs Iphone aanstekers tegen voor een duppie. Ik heb er meteen 2 gekocht. Gedeeltelijk om te gebruiken maar gedeeltelijk ook omdat het zo’n mooi instapje is om iets over intellectueel eigendomsrecht in China te schrijven.

Copyright = the right to copy?

Ik krijg vaak vragen van klanten die zich zorgen maken over hun design en of het wel een goed idee is om die in China te produceren. Mijn advies is als volgt:

1. Wees zeer zorgvuldig aan hoeveel mensen je je design toestuurt. In het beste scenario stuur je maar 1 keer een design toe en laat je die partner de ontwikkeling / productie verzorgen. Een echte NO-GO is een buying lead op Alibaba plaatsen waar je je idee met foto’s toelicht. Ik heb een klant gehad die een dergelijke buying lead plaatste. Binnen 24 uur vond ik fabrieken die de foto van de buying lead met hun eigen logo erop op hun website hadden gezet
2. Kies je supplier zorgvuldig: zoek een grotere leverancier, het liefst een met patenten en met een portfolio van grote klanten die al duidelijk hebben gemaakt wat intellectual property rights zijn. Wees 100% zeker dat ze alle kennis en ervaring hebben om het product te maken. Als je je design bij de verkeerde partij neerlegt en het later blijkt dat ze het niet kunnen maken moet je je design weer aan een andere partij toesturen. Ik was laatst in een fabriek met 2 showrooms. De eerste showroom was er 1 met hun eigen designs. Hier mocht ik uitgebreid rondkijken. De tweede showroom was met designs van hun klanten. Die deur bleef op slot. Jammer natuurlijk dat ik niet mocht rondkijken maar wel direct een teken dat ze intellectueel eigendom beschermen. In goede fabrieken krijg je een rondleiding maar wordt je vriendelijk verzocht geen foto’s en of video’s te maken van nieuwe producten voor hun klanten. Ik was bv in een fabriek waar voor Callaway en Nike golf items werden geproduceerd. Ze lieten me filmpjes maken in de testing room maar in de fabriek moest de camera opgeborgen worden
3. NDA: Non-disclosure agreement: wanneer je zeker weet dat een fabriek je product kan maken en je intellectueel eigendomsrecht respecteert stel dan een NDA (non disclosure agreement) op waarin je de fabriek laat beloven dat ze de design rechten respecteren
4. Bescherm jezelf op je eigen markt: zelfs als je je design maar aan 1 fabriek hebt toegestuurd, deze fabriek extreem zorgvuldig omgaat met je intellectuele eigendomsrechten en de NDA waterdicht is, hoeft er maar 1concurrent jouw product in de winkel te kopen en toe te sturen naar een willekeurige andere fabriek en je hebt geen poot om op te staan. Een goedkope oplossing is het aanvragen van modelrechten. Een duurdere oplossing het aanvragen van een patent

Extra punten om in gedachten te houden:

• Je kunt overwegen om onderdelen van je product in verschillende fabrieken te laten maken zodat niet 1 fabriek alle kennis in huis heeft. Je hoeft ook niet het hele verhaal of toepassing van een product aan een fabriek te vertellen (mits van toepassing)
• Blijven innoveren: met elke innovatie bouw je weer een voorsprong uit tov mogelijke kopieerders / concurrenten
• Zelf nog toegevoegde waarde blijven leveren door bv halffabricaten te kopen en nog extra handelingen in bv NL te verrichten

Met veel belangstelling las ik de berichtgeving omtrent de Fyra hogesnelheidstreinen in Nederland en België. Het lijkt vanaf hier of er een enorm potje van wordt gemaakt. Ik heb hier de afgelopen jaren in China de totstandkoming van het grootste HSL netwerk ter wereld mogen meemaken en kan niet begrijpen dat het in NL -een land wat voorop wil lopen op technologisch gebied- zo mis gaat.

De HSL in China is met afstand mijn favoriete reismethode. Als ik ergens binnen 5 uur naartoe kan met de trein dan pieker ik er niet over het vliegtuig te nemen. De treinen hier zijn ruim, luxe, schoon, veilig en rijden altijd op tijd.

Misschien is mijn mening gekleurd. Ik volg bijna geen nieuws in China. Niet alles is rozengeur en maneschijn. Zo was er enige tijd geleden een dodelijk ongeluk bij Ningbo met deze HSL. Ook schijnen Chinezen wel eens te klagen over treinen die niet op tijd rijden. De corruptie bij dit soort projecten heeft buitensporige schalen. De Rayban bril van Wouter Bos enkele jaren geleden verbleekt daarbij. Maar over de afgelopen jaren is mijn eigen ervaring bijna louter positief. En qua omvang van dit project is een vergelijking met de Grote Muur geen overstatement.

Boven: Fyra, onder: Chinese bullet trains

Als ik dan hoor dat de Fyra ontwikkeld is door een Italiaans bedrijf dat nog geen ervaring had met HSL treinen omdat ze de beste budgettaire prijzen afgaven dan zakt mijn broek af. Voor mij als sourcing expert zou het ONDENKBAAR zijn een dermate groot project aan een onervaren partij te geven. Sterker nog; ik laat een project liever lopen dan dat ik een onverantwoord risico loop. Voor mij zijn er 4 stappen: Droom – Leverancier – Product – Prijs. Droom mag je vertalen als het gewenste eindresultaat. In het geval van een HSL wil je geen problemen hebben; iets dat veilig is en altijd werkt. Dan blijft er maar 1 optie over: een leverancier vinden die dit al jaren, liever decennia doet. Daarna het product uitwerken tot in de details. Daar komt een prijs uitrollen. Begin je bij prijs en werk je andersom dan krijg je dit soort Fyra ellende.

Overigens kun je mijn inziens de producent van de Fyra weinig kwalijk nemen. Ik heb zoveel producten ontwikkeld dat ik ondertussen begrijp dat niet alles in 1 keer goed gaat. Wat voor een buitenstaander vanzelfsprekend lijkt is als je het voor de eerste keer doet vaak een enorme uitdaging. Maar dat is nog een reden om het bij een ervaren partij neer te leggen.

Dit doet me trouwens ook denken aan de OV chip-kaarten: hoe gaat dat nu in Nederland? Hier in China werken de poortjes eigenlijk altijd. Het enige wat gebeurd is dat mijn chip kaart soms wat problemen heeft, dan moet ik even langs het service point waar ze hem resetten en dan kan ik weer verder.

China is nog steeds in ontwikkeling maar op sommige vlakken lijkt Made in China een kwaliteitsmerk te worden waar de rest van de wereld een achterstand aan het oplopen is.

1: Data: Chinees Nieuwjaar loopt van de 1e dag van de lunar calendar tot de 15e dag (lantern festival). Dit jaar valt de 1e dag op 10 Februari. De officiële vakantie begint op New Year Eve (oudejaarsavond, de 9e) en duurt 1 week. Veel mensen moeten daarna in het weekend werken. In de praktijk nemen mensen langer vakantie; ze maken dagen op die ze gedurende het jaar gespaard hebben

2: Chinese Zodiac: dit jaar is het jaar van de slang. Een van de 12 dieren uit de Chinese zodiac. Of het jaar van de slang een goed of slecht jaar voor je wordt hangt af van jouw geboortejaar. Voor mij als hond (1982) beloofd het een redelijk tot goed jaar te worden, zie bv: http://www.travelchinaguide.com/intro/social_customs/zodiac/dog.htm. Ik sprak een dame in een fabriek die net getrouwd was en vroeg haar of ze al een baby plande (dit is een redelijk normale vraag in China). Na even aandringen was het antwoord nee: zij was een paard (ik bedoel volgens de Zodiac, 1986) en een slang baby zou niet goed samengaan (compatability). Een collega van haar zei dat ze dan ergens in Mei kon beginnen. Praktisch zijn ze wel; die Chinezen, en over sommige zaken zeer preuts, andere extreem open

3: Alles nieuw: rond het Chinees nieuwjaar steken mensen zich in nieuwe kleding. Dit komt vooral uit de tijd dat iedereen arm was. Verder worden er veel cadeaus uitgewisseld, het liefst rode envelopjes met geld erin (hongbao). Als je nog single bent ontvang je, nadat je getrouwd bent (en daarmee volwassen) deel je uit. We wensen elkaar gelukkig nieuwjaar maar vooral heel veel geld toe. Overal en alles zijn speciale decoraties, alles in het rood, en het liefst met rijkdoms wensen erop

 4: Vuurwerk: gedurende de volledige periode wordt er volop vuurwerk afgestoken. Waar we in Nederland netjes wachten tot 12 uur wordt er in China vrijelijk afgestoken. Een setje oordopjes is dus geen overbodige luxe gedurende deze periode. Een van de luidruchtigste dagen is de 5e dag van het Chinese nieuwjaar wanneer de spirit van het geld wordt verwelkomt. Een slimme Chinees zorgt dat hij zoveel mogelijk zo luid mogelijke knallers heeft zodat deze Sint Nicolaas van de spirit wereld niet zomaar hun huis voorbij treedt. Op de 8e dag gaan veel bedrijven weer aan het werk en dat wordt uiteraard ook gevierd. Overigens steken Chinezen het hele jaar door vuurwerk af; bij het intrekken in een nieuw huis of bij een trouwfeest. Vuurwerk is het hele jaar door vrij te verkrijgen

 5: Familie: het Chinese nieuwjaar is in eerste plaats een familiefeest. Het gezamenlijke diner is het hoogtepunt. Drank vloeit rijkelijk. Ik heb er op dit moment flinke koppijn van. Gisteravond een achterlijke hoeveelheid Baijiu (52%) te verwerken gehad aangevuld met bier, gele wijn (Specialiteit van Shanghai en nabijgelegen Zhejiang) en Whisky. De dagen hierna gaat het bezoeken van familie en vrienden door. Grote shows, dansende draken, en alles hoe je je Chinees nieuwjaar als buitenstaander wellicht zou voorstellen gaan langs mij heen. Het feest speelt zich bijna volledig binnenskamers af in gezelschap van je naasten

 6. Arbeidsmigratie: veel mensen van het platteland die gedurende het jaar in grote steden werken om geld te verdienen trekken massaal terug naar hun geboorteplaats gedurende deze periode. Het is daarmee de grootste arbeidsmigratie wereldwijd. Gedurende deze periode worden er letterlijk miljarden reizen gemaakt

 7: Na Chinees Nieuwjaar: gaat het leven weer verder. Veel fabrieken zitten in deze periode met opgepotte orders en een tekort aan arbeiders. Veel arbeiders keren niet meer terug. Ze gaan bv mee met vrienden of familie naar een andere stad. Het kan een periode zijn waarin je orders vertraging opleveren.

 8: Job-hoppen: Chinees Nieuwjaar betekent een eindejaar bonus, veel mensen wachten hierop om na het Chinese Nieuwjaar een nieuwe baan te vinden

 9: Sociale druk: als je niet getrouwd bent en 24-25+ dan is het Chinese nieuwjaar een periode met veel sociale druk. Blind-dates. Sommige mensen lossen dit op door een partner online te huren.

 10: CCTV: net als in Nederland zijn er shows op TV die door bijna iedereen worden bekeken

Net voor aanvang van het Chinese Nieuwjaar kregen we een pak sneeuw uit de hemel. Dit doet direct de discussie over warmte weer aanwakkeren. Het Noorden van China heeft CV, het Zuiden -waar Shanghai onder valt – niet. Wij moeten ons warm houden mbv de airco, straalkachels, kruiken, electrische dekens en warme kleding. Zou er CV over heel China moeten zijn?

Een bekertje pleur om warm te blijven

Het dakterras waar normaal gegolft en geBBQ’t wordt

Uitzicht vanuit de slaapkamer

Weer of geen weer….

De volgende dag heb ik ’s ochtends eerst werk gedaan op mijn Macbook en heb daarna de bus naar Jiangmen genomen. In Jiangmen is een fabriek gespecialiseerd in rubber en siliconen producten. Wij zijn al maanden bezig met een product voor een Dutch Designer. Het heeft een metalen deel dat we willen coaten om het er mooier uit te laten zien voor consumenten. Wat heel makkelijk leek bleek later een flinke uitdaging. Bijna alle productiemethoden hadden hun eigen tekortkomingen en lieten imperfecties achter. We hebben nu 1 acceptabele oplossing uit Noord-China op basis van een PE coating. Een sample met een siliconen overmold van de fabriek in Jiangmen was niet strak genoeg maar wel veelbelovend. Mijn gevoel zegt dat klant daar uiteindelijk voor gaat kiezen, vandaar een bezoek aan deze fabriek. Ik wil meer weten over deze productiemethode, materialen, mogelijke problemen etc. etc.

In de fabriek zelf was niet zo veel te zien als ik gehoopt had. Voor mij zijn dit soort business-trips ook een leerschool; een universiteit waar ik nog elke dag kan leren. De hoeveelheid producten in de sample room viel me een beetje tegen en gaven me minder inzicht in de mogelijkheden die deze materialen en productiemethodes kunnen bieden. Ik heb er vertrouwen in dat de fabriek onze producten kan maken; ik had alleen graag iets meer inzichten verkregen. Na afloop van factory tour, het bekijken van samples en het bespreken van ons project zijn we gaan eten. Weer seafood. En weer werd ik niet teleurgesteld! De baas Mr. He (spreek uit: ghuh) had 2 van zijn salesmeisjes meegenomen om samen een flesje rode wijn te drinken. Lekker. Na afloop van het diner ben ik naar mijn hotel gebracht voor een overnachting in Jiangmen.

De volgende morgen heb ik uitgeslapen en ben in de middag met de bus terug naar Guangzhou BaiYun airport gegaan waar ik een ticket heb gekocht naar Guilin voor een bezoek aan een kledinghanger fabriek.

Op woensdag heb ik eerst een dagje emails bijgewerkt in het youth hostel. Na een week on the road is er veel werk te doen dus dit dagje kon ik goed gebruiken. Om 9 uur ’s avonds was ik klaar en was er tijd om te poolen en te pokeren met Franse backpackers.

De volgende morgen ben ik om 06:30 opgestaan en 07:00 opgehaald door fabriek. In het ochtenddeel hebben we een boot-trip gemaakt over de Li rivier, tussen het prachtige en uniek gevormde berglandschap van Guilin. Ik ben hier in 2006 geweest met mijn oude bedrijf (Ferm) maar WOW! Het blijft adembenemend mooi. Ik had Gregory Michiels -een Belgische fotograaf- leren kennen in het hostel en hem uitgenodigd om mee te gaan op de trip. Het was voor hem geweldig om mee te mogen om foto’s te maken in een Chinese fabriek. Je kunt zijn werk zien op http://anotherdayattheoffice.net/. Voor mij was het een mogelijkheid om de fabriek en onze productie te checken. De fabriek werkt voor oa IKEA en heeft dus voldoende ervaring om ons de juiste kwaliteit te leveren. Ik zal in Maart weer teruggaan voor een final inspectie. De flessen Baijiu zullen dan klaar staan dus dat wordt hoogstwaarschijnlijk een zware dag.

Ik ben daarna nog 2 dagen gebleven in het Hostel, heb vooral werk gedaan en genoten van het gezelschap van over de hele wereld. Het hoogtepunt voor mij was het leren van de Er’Hu; een traditioneel Chinees instrument, door 1 van de medewerkers van het hostel.

Siliconen dopjes worden uit de metalen mal gehaald (1)

Siliconen dopjes worden uit de metalen mal gehaald (2)

De metalen overmold om een laag siliconen aan te brengen op onze metalen deel

Verschillende samples die we al hebben gemaakt op zoek naar de beste oplossing. Van dipmolding tot PE coating tot Siliconen overmold

Dat zijn nog eens garnalen!

Zo zijn businesstrips wel vol te houden

Pokeren met de Fransen in het hostel

Het prachtige landschap van Guilin gezien vanaf een boot op de Li rivier

Het is erg mistig en zelfs voor een pro als Gregory moeten alle zijlen bij!

Een kijkje in de cabine van de boot

Lijm wordt aangebracht

Inspectie van het hout

Het linker en rechter deel van de kledinghangers worden aan elkaar gezet

Een van de vele werkplaatsen in de fabriek

De haken worden in de kledinghangers gezet

De kledinghangers worden bespoten

En gedroogd

Erhu leren spelen

Mijn leraar maakt al zijn instrumenten zelf. Zijn familie werd door de Japanners tijdens de bezetting vermoord. Hij is met 62 oud genoeg om met pensioen te mogen maar werkt liever door. Het geld dat hij verdient gaat naar zijn geboortedorp, naar de mensen die elkaar in moeilijke tijden nooit uit het oog hebben verloren.

Ik ben al jaren fan van Marc van der Chijs (1972); een Nederlandse ondernemer die vanuit Shanghai langzaam de wereld aan het veroveren is. Hij heeft een erg leuk en persoonlijk geschreven blog: www.marc.cn; ik volg dit blog sinds ik in China ben komen wonen in 2006. Het inspireert me om meer van het leven te maken. Marc heeft vele passies waaronder hardlopen, reizen, eten & drinken, zijn gezin, netwerken en ondernemen. Zijn grootste zakelijke succes heeft bij behaald als co-founder van Tudou.com; de Chinese variant van Youtube. Hij is daarnaast adviseur van Spil Games in Asia geweest, co-founder van Unitedstyles.com en angel investor in tal van internet en tech start-ups. Marc staat op het punt te verhuizen naar Vancouver om daar partner te worden van een VC Firm. De betere luchtkwaliteit in Canada is een meer dan welkome upgrade voor hem en zijn gezin!

Ik had Marc enige tijd geleden als fan namens Redline Golf een Tourbag met zijn naam erop beloofd en had nu eindelijk tijd deze langs te brengen. Marc was zo aardig me bij hem thuis op de koffie te ontvangen. Het is eindelijk een beetje warmer geworden in Shanghai dus we hebben lekker in de tuin kunnen praten. Het was inspirerend voor me om met iemand te praten die zo groot kan denken. Hoe kan ik mijn bedrijf verder laten groeien, meer scalable activiteiten ontplooien en er meer van maken dan mijzelf met een club mensen eromheen. Werk is leuk en belangrijk maar er is meer in het leven dan dat alleen. Die les kregen we van zijn kids Scott (2007) en Elaine (2009) die met ons hebben gefrisbeed. Het was voor mij een erg leuke & ontspannen middag en ik hoop Marc en zijn familie een keer in Vancouver te mogen bezoeken!

Op de foto met mijn held Marc van der Chijs

De volgende dag in Yangjiang was erg druk. We zijn vroeg opgestaan en hebben onze fabriek voor RVS maatschepjes gebeld. De baas is ons komen ophalen en heeft ons naar fabriek meegenomen. De fabriek was erg klein, 40 man. Niet zo schoon, maar dat ben ik gewend van metaalverwerkingsfabrieken. Ik kreeg in deze fabriek een prettig gevoel. Hoewel het klein was hing er een fijne atmosfeer. Ongedwongen. Vriendelijke en vrolijke mensen. Qing vertelde me later dat Yangjiang in de top 10 staat van de meest gelukkige steden in China. Dat gevoel kreeg ik ook al. Nadat ik Qing mee had genomen voor een rondje langs alle machines hebben we de producten geïnspecteerd. Helaas zaten er op veel van onze maatschepjes krasjes. We hebben de fabriek gevraagd of deze nog een keer gepolijst konden worden en dat was akkoord. Nadat we alles gezien hadden probeerde ik de baas te peilen wat zijn lunchplannen waren maar omdat hij niet zo heel duidelijk was heb ik direct de volgende fabriek benaderd en ons daar laten droppen. Deze fabriek is gespecialiseerd in houten producten en van een flink formaat; de baas kende de fabriek en kon ons er zo naar toe rijden. We maken in deze fabriek hele bijzondere thee-plankjes. Onze klant heeft de plankjes eerder in Nederland laten maken. Wij hebben een sample ontvangen en op basis daarvan een CNC programma laten schrijven. De plankjes worden nu volledig computergestuurd uitgefreesd uit een mooie kwaliteit hout.

In de fabriek heb ik uitgebreid de sample room bekeken en meer inzicht proberen te krijgen in verschillende houtsoorten. We proberen vanaf nu zo veel mogelijk groen te produceren. Helaas heeft de houtsoort die we dit keer gebruiken (rubberwood) geen FSC certificaat. Ik heb met fabriek overlegd en inmiddels opties ontvangen van houtsoorten die wel FSC gecertificeerd zijn voor volgende order. Tussen de besprekingen en de fabriekstoer door zijn we gaan lunchen in een local seafood restaurant. Ik ben geen grote vis liefhebber maar de lunch was fingerlicking good.

Na afloop van alle besprekingen zijn we naar de 3^e en laatste fabriek gegaan. Een fabriek waar we RVS theefilters maken. We zijn al maanden bezig met het ontwikkelen van de juiste mallen. Betty heeft deze sourcing gedaan en ik heb haar telkens instructies gegeven op basis van foto’s met daarop kanttekeningen. Er zat helaas al een tijdje geen schot meer in de zaak dus heb ik deze gelegenheid gebruikt om de fabriek te bezoeken en de producten te bespreken. De baas van de fabriek was duidelijk een technicus, ik vind het altijd prettig praten met dit soort mensen die erg op de inhoud gericht zijn. Het overleg was niet kort, maar alle punten zijn duidelijk gemaakt en ik hoop zsm nieuwe samples te ontvangen zodat we productie kunnen starten. Een zeer nuttig bezoek.

Na afloop hebben we de bus terug naar Guangzhou genomen. We kwamen ’s avonds laat aan en hebben overnacht vlakbij Beijing Lu; een van de meest bekende shopping streets. Nadat we tegen middernacht terug waren van een blokje om kon Qing haar Iphone niet meer vinden. SHIT!! Ik probeerde haar meteen te bellen maar de telefoon stond uit. Dat kan maar 1 ding betekenen. Gestolen! Qing is altijd zo zuinig op haar spullen en was echt even geëmotioneerd. Waarom overkwam haar dit nu!

De volgende dag was Zondag; we besloten om samen te gaan shoppen. We zijn nogmaals over Beijing Lu gegaan, hebben Shangxia Jiu bezocht en gezocht naar telefoons. Uiteindelijk was het ‘s avonds voor Qing tijd om weer terug te gaan naar Shanghai om de volgende dag weer te werken. Ik heb haar naar het vliegveld gebracht en daarna in een airport hotel overnacht. Ik trilde bijna mijn bed uit van de KTV/Disco een paar vloeren lager, maar gelukkig dempten mijn oordopjes het gejengel van oa Justin Bieber voldoende om toch nog een aantal uren slaap te krijgen.

De meest kleurrijke vrouw in de fabriek

We hebben op basis van het originele sample van klant een CNC programma laten schrijven

De plankjes worden op de computer aangestuurde machine uitgefreesd

Ik wou dat ik een hamster was…

Een serving tray met een logo erin gebrand. Logo’s kunnen ook gelasered worden of gedrukt (silk print)

Stukken hout worden verlijmd en samengebakken tot platen in een bijna loft-achtige hoek van de fabriekshal

Yangjiang ligt aan de zee; seafood is overvloedig en vers

Een kopje Pu’Er thee voor aanvang van de lunch

Uit deze platen staal worden de basis vormen uitgeponst voor wat later lepels worden

Lassen…

De lepels worden gepolijst

Het voordeel van werken met vuur is dat niemand je erop aankijkt als je een peukie rookt

Deze foto in de rommelige sampleroom moet geluk brengen en helpen met het omringd worden door goede mensen. Een ding staat vast: een leider als Mao Ze Dong zal China niet snel meer krijgen

De baas van de theefilter fabriek bestudeert aandachtig de verbeter punten die we zojuist hebben besproken. Let op zn mooie kruk…

Ik ben de afgelopen dagen op een nieuwe businesstrip geweest; dit keer naar Guangdong. De eerste stop was in Chaozhou, voor porselein koffieservies. Ik ben samen met LiQing gegaan. We hadden tickets geboekt via China Spring Airlines en kregen tot onze verassing een gratis upgrade naar businessclass. China Spring Airlines is de Chinese variant van Easy Jet. Fijn onbeperkt koffie te krijgen waar je normaliter zelfs moet betalen voor een bekertje water. Zeker omdat we al om 5 uur ’s morgens op moesten om de vlucht van 7 uur te halen.

Op aankomst zijn we opgehaald door Howard, onze contactpersoon in de fabriek. Ik doe al enkele jaren zaken met deze fabriek maar het is niet altijd vlekkeloos verlopen. Afgelopen jaar weigerde de fabriek aan het einde van de order hun deel van de FOB kosten te voldoen (ruim 2000rmb)  en reageerden later niet meer op e-mails, sms, MSN en telefoon. Ik had daarom eerder dit jaar geprobeerd de productie bij een andere en veel grotere fabriek onder te brengen. Helaas kregen zij het niet voor elkaar op tijd goede samples te maken. De samples lieten 3 maanden op zicht wachten, waren van slechte kwaliteit en als klap op de vuurpijl gingen prijzen met 30% omhoog. Omdat onze klant niet langer kon wachten zijn we daarom weer terug gegaan naar deze oude fabriek en hebben hun gevraagd of ze een doorstart wilden maken. Akkoord. Klant ook akkoord met een forse prijsverhoging. Daar baal ik zelf van, maar er is niet veel aan te doen. De lonen in China zijn de afgelopen jaren explosief gestegen en daarmee ook de productiekosten.

De anti—dump is een andere horde. De Europese Unie heeft na een klein jaar onderzoeken een anti-dump heffing op keramiek vanuit China ingevoerd. 58.8%. De commissie die onderzoek heeft gedaan meent aangetoond te hebben dat China keramiek dumpt. Dit is synoniem voor het verkopen onder kostprijs. Howard pikte ons op in zijn nieuw Audi A4 2.0T. Ik vroeg me hardop af waar hij dat van kon betalen als hij de goederen onder kostprijs had verkocht. Hij zei dat de EU denkt dat fabrieken steun krijgen van de Chinese overheid. Helaas voor hem was dit niet het geval. Hij moet zoals we in NL gewend zijn vooral betalen aan de overheid. De definitieve beslissing over de anti-dump wordt in maart dit jaar bekend gemaakt. Nu al zijn er veel fabrieken die de deuren moeten sluiten omdat ze niet voldoende orders meer krijgen. Beslissingen zoals dit hebben impact op levens van veel mensen.

Dat overheden levens beïnvloeden ondervond Howard ook bij zijn Sushi bar. Een tijd geleden wilde hij Japans eten in Chaozhou maar kon geen restaurant vinden. Dan maar een eigen restaurant openen. Een groot succes. Helaas claimde de Japanse overheid enkele maanden later de Fishing Islands. De Chinese trots was hiermee gekrent met als resultaat dat Japanse producten en diensten massaal geboycot worden. De impact hiervan op de Japanse economie is groter dan de impact van de Tsunami en Nucleaire ramp van enkele jaren terug. De invloed op Howards restaurant was een verlies van 2 miljoen RMB, waar ik overigens geen idee van heb hoe hij het berekend heeft. Howard kan geen sushi meer zien; letterlijk en figuurlijk.

De inspectie zelf verliep anders dan gepland. Ik ken de fabriek goed; ben er al 5 keer geweest voor gesprekken en inspecties. Dit keer werden we echter naar een andere fabriek gebracht waar net de decals op de kopjes werden aangebracht. Howard vertelde dat hij dit hier tijdelijk liet doen. Het servies zelf werd nog steeds in zijn fabriek gemaakt. De producten zagen er weer erg goed uit dus ik had weinig reden om te klagen. Qing vond het leuk om te zien hoe het er in deze fabriek aan toeging. Hierna gingen we naar Howard’s fabriek. Toen we bijna aankwamen bleek dat de weg was opgebroken. Voor ons een verrassing, voor Howard ook. Gek zou je denken; omdat hij zei dat het al enkele maanden zo was. We zijn na even doordrammen via een omweg toch bij zijn fabriek aangekomen. Hebben een kop thee gehad en Qing de sample room laten zien. Hierna vroeg ik of hij ons een tour door de fabriek kon geven. Nee, niet mogelijk. Omdat op dit moment de weg opgebroken was heeft hij alle productie tijdelijk elders onder gebracht. Hier heb ik dus een pesthekel aan. Sub-contracting. Vage communicatie. Volledig over geleverd zijn aan de uitwassen van de fabriek. Ik besloot om Howard hier nu niet op aan te vallen. Een situatie als vorig jaar waarin hij plotseling niet meer bereikbaar is wil ik kost wat kost vermijden. De goederen waren ok en moesten verscheept worden. Na verscheping van deze order zullen we direct alternatieven zoeken en leverage creëren. We moeten vermijden een speelbal te worden van fabriek, ons eigen risico minimaal houden en te allen tijde de belangen van klant (prijs, levertijd, kwaliteit) verdedigen. Dit bezoek vormt een leermoment en het geeft aan hoe belangrijk het is om korte lijntjes te houden met fabriek en regelmatig werkbezoeken te brengen.

Omdat ik Qing toch heel graag wilde laten zien hoe keramiek gemaakt wordt heb ik Howard gevraagd of hij ons bij een fabriek van 1 van zijn relaties meer kon laten zien. Zo gezegd zo gedaan. Wederom vond Qing het erg leuk! Na afloop van de tour zijn we gaan lunchen, Sushi in Howards restaurant. Als ik had geweten dat hij daar de eerste paar maanden elke dag had gegeten dan had ik hem niet gevraagd ons daar mee naartoe te nemen. Volgende keer beter. Na de lunch hebben we de bus genomen naar Guangzhou. Een fijne ruime bus, maar met een vertraging van 1 uur duurde de rit 7 uur. Een flinke zit. Na aankomst in Guangzhou hebben we overnacht in een 7-Tian hotel. De volgende morgen zijn we gaan shoppen in de computermarkt in Tianhe en hebben daarna de bus naar Yangjiang genomen voor de volgende 3 fabrieken. Het hotel waar we overnachten was luxe; 5-sterren, voor slechts 288rmb. Het hotel is nog niet helemaal af en het 5-sterren certificaat is nog niet toegekend vandaar waarschijnlijk dit “koopje”.

…to be continued!

Qing in de Springlines VIP check-in

Veel werk te doen, en veel te zien!

Het servies is weer schitterend!

De EU weet het zeker: China verkoopt porselijn onder kostprijs. Howard zwaait naar ze met zn nieuwe Audi A4 2.0T

Werken kan gewoon heel erg leuk zijn. Een Chinees die hard werkt kan bijna 5000rmb per maand verdienen hier. Veel arbeiders weigeren fabrieken waar er geen lange dagen en weekends gewerkt kan worden. Moeten ze dan naar huis en TV kijken?

Opperste concentratie bij het aanbrengen van het gouden randje aan deze mok

Het Sushi restaurant van Howard waar je nooit hoeft te reserveren nu Chinezen massaal Japanse producten en diensten vermijden

Na afloop van de inspectie ben ik naar het busstation gebracht voor een trip naar Yiwu. Ik schrok me rot toen ik na een peukie gerookt te hebben mijn Ipad niet meer kon vinden; was ‘ie gestolen? Gelukkig bleek deze na een paar telefoontjes nog in de auto te liggen en wordt naar Shanghai verstuurd. Dan maar geen spelletjes in de bus!

’s Avonds heb ik in Yiwu pizza gegeten in 1 van de vele Arabish georiënteerde restaurants. Veel snorren, geur van waterpijp, Halal vlees, Arabische muziek, sierlijke decoraties & Arabic League voetbal op televisie. Een waardige atmosfeer. Yiwu is een handelscentrum met veel Arabische zakenmensen die permanent daar wonen, zelfs de Ipad shop om de hoek (ongetwijfeld geen officiële shop) heeft Arabische letters op de gevel. Ik ben ook nog even gaan shoppen ‘s avonds; veel mooie kleding en schoenen maar niks past, zoals gewoonlijk…

De volgende dag ben ik met de taxi naar fabriek gegaan. Onderweg schrok ik nog even omdat de taxichauffeur me bij een politiebureau langs de weg liet uitstappen en paspoort liet overdragen, maar dat is blijkbaar normaal in Yiwu. Na een korte check mochten we weer verder naar fabriek.

De fabriek is indrukwekkend. Er worden frames gemaakt. Hele bomen gaan naar binnen, complete kunstwerken gaan naar buiten. Op deze locatie alleen al werken 3000 man; alle faciliteiten bij elkaar geteld hebben ze meer dan 10000 man in dienst. In 20 jaar opgebouwd. Ga er maar aanstaan.

De fabriek en meetings zelf gaven me jeuk. Ik heb een eigen design posterframe met ingebouwd geluid. De besprekingen waren tergend langzaam. De omgeving en kantoor bedroevend, on-inspirerend en ouderwets. De volledige sfeer gezapig, precies waar ik niet van houd. Ik heb me maar laten meenemen voor een fabriekstoer. Mijn contactpersoon is zo verschrikkelijk subdominant en op het apathische af dat het meisje dat er pas 20 dagen was, en met haar 23 lentes op de teller 5 jaar jonger was de rondleiding overnam. De fabriek is niet hightech. Maar het is toch leuk om het volledige proces van begin tot einde te zien. Na terugkomst hebben we het wederom over mijn design gehad. Er wordt aan een nieuw sample gewerkt. Ik hoop dat binnenkort te ontvangen. Of ik daadwerkelijk met deze fabriek ga werken moet ik nog beslissen. Ze zijn niet FSC gecertificeerd en ik mis een progressieve / design georiënteerde mindset. Aan de andere kant zijn ze bij uitstek in staat een product van begin tot eind te maken en hebben ze met hun grote internationale klantenbestand de ervaring die ik zo belangrijk vind.

Van boom…

…tot volledig verpakt eindproduct ; met barcode en prijs erop!

Is ze geen plaatje? 

Hierna heb ik me naar volgende fabriek laten brengen; het was al laat; tegen 6’en voordat ik aankwam. Het gedeelte van Yiwu waar ik had overnacht was luxe, hier was het erg country side. Slechte wegen, plassen en modder. Mijn schoenen en broek zitten onder. Gelukkig heb ik mijn nieuwe Decathlon kloffie aan en heb ik mijn leren schoen en wollen overcoat dit keer thuisgelaten.

In deze fabriek maken we schorten, voor bedienend personeel. Een erg klein aantal, slechts 500 stuks (origineel zelfs maar 250-300) dus we zijn gedwongen uit te wijken naar een kleinere fabriek. Bij het sourcen van fabrieken spelen allerlei criteria een rol. Soms de prijs. Soms de kwaliteit. Soms specifieke ervaring of certificaten. In dit geval was het al moeilijk genoeg een fabriek te vinden die bereid was de order aan te nemen en goede samples kon maken.  De ontwikkeling van dit product heeft maanden en maanden gekost. Onze klant heeft de requirements een aantal keer aangepast. We hebben diverse fabrieken samples laten maken. Elke keer was er wel iets mis, of veranderde er weer iets. We hebben uiteindelijk toch een bijzonder mooi product weten te maken. Met een grote sprankelende borduring. 2 splitten. Mooi materiaal. Goede afwerking. Ik ben erg blij dat we hebben doorgezet met de ontwikkeling van dit item. We kunnen onze klant nu een mooi en bijzonder schort leveren, in gelimiteerde oplage en tegen een hele redelijke prijs.

Mijn contact persoon – Ms Zhong – was erg lief. Ze had hiervoor alle communicatie met Betty gedaan. Dit was de eerste keer dat ik haar sprak. De fabriek was klein. De inspectie relatief makkelijk, vooral omdat er al zo ontzettend veel tijd in de voorbereiding was gaan zitten. Ik ben bij de dames gaan zitten die de draadjes van de schorten aan het trimmen waren en een aantal stuks met ze meegedaan. Er kwamen nog wel een aantal problemen aan bod. Enkele mindere borduringen. Draadjes die niet weggehaald waren. Viezigheid op de schorten. Erg vervelend. Je hoopt natuurlijk dat de fabriek dit er allemaal zelf uit haalt maar de praktijk leert dat dit niet altijd zo is. We hebben alle punten uitvoerig besproken. Tevens laat ik extra reinforcements aanbrengen op plekken waar de schorten kunnen uitscheuren en heb ik laten zien dat je dozen niet te leeg maar ook niet te vol moet pakken – common sense is niet overal common sense…

Na inspectie en overleg een vlugge hap gegeten en op zoek naar een hotel gegaan. De eerste 3 hotels konden geen buitenlanders accepteren maar gelukkig was de 4^e wel raak.

Opperste concentratie tijdens het inspecteren van de schorten

De schorten zijn gemaakt voor lange Nederlandse slungels, niet voor kleine Chinese meisjes!

Uitzicht vanuit mijn hotelkamer: nieuwbouw in de bamboo stijgers

Met de voeten in de blubber…

De volgende ochtend heb ik ‘smorgens wat emails gedaan  en heb ik na lunch de bus genomen naar Yongkang. De reis duurde veel langer dan verwacht, ik was pas tegen het einde van de middag in de fabriek. In deze fabriek ging ik in opdracht thermosflessen inspecteren. Het bleek dat ik de fabriek al kenden; ik ben enkele jaren geleden in hun kantoor in Guangzhou geweest. Ik was daar toen voor Thee Filters. Had geen geweldige indruk en heb uiteindelijk de theefilters ergens anders laten maken (work in progres). De manager van de fabriek was een jonge man, net als ik in 1982 geboren. Hij had veel verhalen over zijn bedrijf en een mogelijke beursgang.  Ze zijn in gesprek met onder andere Wall Mart dus zullen ongetwijfeld kapitaal nodig hebben om aan de betalingsvoorwaardes te kunnen voldoen (3 maanden na levering) De fabriek zelf maakt inhouse alleen plastic onderdelen voor de drinkbekers. De aluminium flessen en het bedrukken gebeurt op andere locaties. Die locaties waren helaas te ver om nog te bezoeken. De flessen in de sample room en ook de goederen voor klant waren allemaal erg mooi. Zowel het body work als opdruk nagenoeg perfect. Er zouden ook nog andere producten komen maar die waren nog niet klaar. Ik ben daarom een nachtje gebleven en de volgende dag terug gegaan. Helaas waren de goederen nog niet binnen. Ik heb ondertussen zoveel klanten die wachten op de samples die in Shanghai voor me klaarliggen dat ik besloten heb niet langer te wachten en de bus terug te nemen naar Shanghai. Een reis van 5 uur. Gelukkig heb ik onlangs van Sinterklaas een pakket uit Nederland ontvangen met een boekje van Sigmund; goed en leerzaam vermaak (dank u Sinterklaas!) Ik laat van de andere goederen 1 doos elk naar Shanghai sturen om die daar te kunnen inspecteren. Gezien de kwaliteit van de goederen die ik in de fabriek heb gezien durf ik dit aan. Nu na een week reizen en 7 fabrieken bezocht te hebben is het weer even tijd om naar huis te gaan. Daar zal ik ook filmpjes en foto’s bijwerken voor klanten; alle OrangeRed klanten ontvangen die GRATIS! Over een week ga ik naar Guangdong voor inspecties en audits dus die dagen tussendoor zullen zeer fijn zijn!

Na bezoek aan de sticker fabriek heb ik de trein genomen naar Ningbo, en heb ’s avonds in een 7-Tian Inn hotel overnacht. De volgende dag was zondag, gelukkig was de sales persoon van de volgende fabriek in zijn kantoor dus kon ik langs voor een meeting. Bij deze fabriek maken we baby rompers. Dit is best een moeilijke markt; vooral omdat prijzen steeds verder omhoog gaan door de raw material costs en inflatie op arbeidskosten. Ik ken deze fabriek al een hele tijd maar had eerder nog geen tijd gehad op bezoek te gaan. Het is echt een heel goede fabriek welk aan oa Intersport levert. Tijdens de meeting hebben we een aantal punten van de rompers besproken zoals de bedrukking en labels. Geen probleem. De fabriek is verder erg gespecialiseerd in sportkleding; fleece sweaters, windbreakers etc. Dit zijn technisch wat lastiger producten, waardoor de fabriek minder concurrentie heeft van kleine lokale fabrieken en zo een gezonde marge kan behouden.

Aan de sample room zien we dat de fabriek veel business heeft

Onze rompertjes; de rechter is van 2 jaar geleden en is in Hebei gemaakt, de 2 linker modellen maken we dit keer in Ningbo. Kwaliteit is erg mooi en het katoen super zacht!

De meeting duurde niet zo heel lang dus ik was op tijd weer terug in hotel. Ben in de coffee bar next door pizza gaan eten en e-mails gaan bijwerken. Een hoop facturen te maken en belastingaangifte voorbereiden voor onze accountant.

De volgende ochtend ben ik opgehaald door een van mijn nieuwe lievelingsfabrieken: een fabriek waar houten toys worden gemaakt. Dit is een grote fabriek, met eigen label, mooie designs en aandacht voor groene producten. Bijna alle houtsoorten die gebruikt worden zijn FSC of duurzaam. Verpakkingen worden van recycled papier gemaakt; de bedrukking met Soy Ink. Precies waar ik de nadruk op wil leggen in 2013: GROEN!

Het project waar ik voor op bezoek ging levert me al maanden hoofdbrekens op. Het is een geweldig design van een talentvolle Dutch Designer. Het zijn Bamboo coasters welk laser gesneden worden. Ik heb al diverse fabrieken samples laten maken maar het resultaat is elke keer NET niet. Of de hoekjes breken af, of hun lasers zijn niet sterk genoeg om diep te snijden, of ze hebben te veel geschuurd waardoor de hoekjes afgerond zijn, of de coasters zijn vies of hebben krassen. Je bedenkt het niet of het gaat mis. Het product op zichzelf is niet zo lastig, maar de toleranties zijn erg klein en het resultaat moet 100% goed zijn om dit hoger in de markt weg te kunnen zetten. Ik heb het product uitgebreid besproken met de sales en product developer / engineer en hoop binnenkort goede samples te ontvangen. Ik ga ook proberen het volledige product groen te maken, inclusief verpakking, maar daar zal nog e.e.a. voor moeten worden besproken. Het materiaal bamboo is overigens ook erg mooi en duurzaam. Bamboo is een grassoort. Het groeit uit zichzelf. Binnen 3 maanden na oogst kan het herstellen. Het vereist geen pesticiden. Het kan alleen enigszins lastig zijn (bewerkelijk) om tot een eindproduct te maken. Wat dit product lastig maakt is dat niet alles in 1 plek te maken is. Bamboo komt uit Anji – een bamboostad. De fabrieken daar hebben echter geen lasercutting machines met voldoende power; dat gaan we in Zhuhe laten doen. Verpakking waarschijnlijk in Ningbo.  Het kost wat, maar dan heb je ook wat, laten we maar zeggen.

Naast dit product heb ik direct enkele andere houten producten kunnen bespreken waaronder een houten blokken set voor autistische kinderen en hun directe omgeving.

Tussen de besprekingen en fabrieks-toer door hebben we gelunchte in de fabriekskantine. Meestal wordt ik door fabrieken uitgenodigd voor lunch ergens in een restaurant maar om heel eerlijk te zijn vind ik dit ook erg geschikt. Het eten was verrassend lekker en gewoon simpel in een kantine tussen al het personeel was –op de koude na- prima!

In de auto naar de fabriek; de bamboo coasters liggen er klaar voor!

In de fabriek werken zeer ervaren krachten aan kleurrijke designs

Op de foto!

De coasters; deze zijn eerder gemaakt door een andere fabriek; hoewel ze er op de foto mooi uitzien zijn de hoekjes nog niet acceptabel…

To be continued…